Pięć kryminałów na wiosnę

Posty promujące nowości kryminalne są jedne z najchętniej czytanymi na moim blogu. Nie czytam zbyt wiele książek tego gatunku, więc nie pojawiają się często, staram się jednak przynajmniej raz na kwartał znaleźć choć 4-5 dobrych powieści detektywistycznych. Nie zawsze się to udaje, bo to w gruncie rzeczy wymagająca tematyka. Dziś cztery całkiem niezłe książki i jedna pomyłka. Sprawdźcie więc, co polecam a czego unikać.

„Sejf” Ryan Gattis

Dwóch mężczyzn po przeciwnych stronach barykady – Duch i Ślepak. Żaden nie jest krystalicznie czysty, ale też żaden nie jest do końca zły. Ścigający i ścigany. Kto wygra?

Ryay Gattis po raz kolejny przenosi nas w najciemniejsze zakamarki Los Angeles – poruszamy się wśród handlarzy narkotykami, DEA i okolicznych gangów. O tym autorze już kiedyś pisałam na blogu przy okazji jego bestsellerowej książki „Miasto Gniewu”. Recenzję znajdziesz tutaj.

To, co w tej książce podobało mi się najbardziej, to sposób narracji. „Sejf” napisany jest w pierwszej osobie z punktu widzenia dwóch bohaterów: Ducha i Ślepaka. Dzięki temu możemy wczuć się w myśli uciekiniera i goniącego a pościg staje się jeszcze bardziej intrygujący. Kto kogo przechytrzy?

"Sejf" Ryan Gattis

Wydawnictwo:  Czarna Owca

Tłumaczenie:    Robert Sudół, Jakub Sudół

Liczba Stron:    328

Kategoria:         kryminał

„Łaska” Anna Kańtoch

To już druga książka Anny Kańtoch, która przypadkiem wpadła mi w ręce i kolejna, która wciąga od deski do deski. Poprzednia to zbiór opowiadań "Diabeł na wieży", który także gorąco polecam. 

„Łaska” zaczyna się w latach 50-tych. Marysia, 6-letnia dziewczynka, na tydzień znika w lesie. Po kilkudniowych poszukiwaniach znajduje ją mieszkaniec wsi. Dziewczynka jest cała brudna, umorusana krwią a we włosach ma fragmenty ludzkiej czaszki. I… nic nie pamięta.

30 lat później dorosła już Maria pracuje jako nauczycielka. Jej nudne życie zmienia się, gdy wokół zaczynają ginąć 14-letnie dzieci. Jaki związek morderstwa nastolatków mają związek z zaginięciem dziewczynki wiele lat temu?

Kryminał w najczystszej postaci – bez zbędnej sensacji, pościgów czy wątków romantycznych. Tu liczy się dedukcja, intelekt. I choć domyśliłam się zakończenia mniej więcej w połowie, to i tak takie książki lubię najbardziej.

"Łaska"  Anna Kańtoch

Wydawnictwo:  Czarne

Liczba Stron:    400

Kategoria:         kryminał

„Kredziarz”, C.J. Tudor

Kolejna książka, w której akcja pokazana jest na dwóch równoległych płaszczyznach czasowych – w roku 1986, kiedy główny bohater Ed jest dwunastolatkiem i ma swoją „bandę” i współcześnie, czyli 30 lat po tragicznych wydarzeniach, które zmieniły losy i charakter Eda i jego przyjaciół. Co to za zdarzenia? Tego dowiadywać się będziesz stopniowo w trakcie lektury.

Zaczyna się trochę jak u Hitchcocka  - od masakry w wesołym miasteczku. Wrzask, dużo krwi i tajemniczy, blady mężczyzna… Kredziarz? Chociaż pierwszy trup pojawia się późno, akcję trudno uznać za powolną a pozycję czyta się bardzo szybko. Mnie wciągnęło. 

"Kredziarz" C.J.Tudor

Wydawnictwo:  Czarna Owca

Tłumaczenie:    Piotr Kaliński

Liczba Stron:    384

Kategoria:         kryminał

„Martwa jesteś piękna”, Belinda Bauer

Wracasz wieczorem do domu. Późnym wieczorem. Ulica jest pusta, nie przejeżdża żadne auto. Słychać jedynie stukot twoich obcasów i… kroków podążających tuż za Tobą…

Po przeczytaniu tej książki gwarantuję, że przez kilka tygodni zrezygnujesz z mrocznych uliczek a drzwi od mieszkania będziesz zamykać na wszystkie zamki. Choć główna bohaterka – dziennikarka, która zajmuje się morderstwami, jest dość irytującą pracoholiczką z parciem na szkło a sama akcja odrobinę naciągana, autorka potrafi utrzymać klimat grozy i to największy plus tej lektury. 

"Martwa jesteś piękna" Belinda Bauer

Wydawnictwo:  Muza

Tłumaczenie:    Paweł Wolak

Liczba Stron:    448

Kategoria:         kryminał

„Czerwony Szkwał” Tomasz Hildebrandt 

„„Czerwony szkwał” to połączenie klasyki literatury zbrodni z trzymającym w napięciu thrillerem i powieścią psychologiczną. Tomasz Hildebrandt wiarygodnie oddaje niepokojącą atmosferę małej mazurskiej miejscowości, w której wciąż rozbrzmiewa echo tragicznych wydarzeń historycznych. Zarówno ta powieść, jak i cała seria, bez trudu wytrzymuje porównania z najlepszymi dziełami skandynawskich mistrzów gatunku.”

Tak o książce pisze wydawca. Na okładce reklama „Jeszcze żaden autor w Polsce nie pisał jak Jo Nesbo”. No cóż… Tomasz Hildebrandt na pewno również do tego grona nie trafi. Jaka naprawdę jest ta „trzymająca w napięciu powieść psychologiczna”? Dla mnie można ją określić jednym słowem: chaos.

Cytując fragment: „Zagłębił się myślami w detale prowadzonych dochodzeń. Było ich za dużo, rosły, rozrastały się w gąszcz wątków, nad którymi nie był w stanie zapanować. Szkielety, topielce Rosjan, , byłe KGB i SWW, ofiara wypadku, pokrzywdzeni w wyniku napaści i ich przypuszczalny sprawca. Helcia i jej złoty łańcuszek. Andrzej zgubił się, błądził po omacku (…)”

I ty czytelniku również zgubisz się i za cholerę nie będziesz wiedział o co w tej książce chodzi. 

"Czerwony Szkwał"  Tomasz Hildebrandt

Wydawnictwo:  Muza

Liczba Stron:    384

Kategoria:         kryminał