25 najlepszych audiobooków przesłuchanych w 2018 roku

Jeżeli czytaliście mój ostatni post o tym, jak w zeszłym roku znalazłam czas na czytanie, to wiecie już, że mniej więcej jakąś połowę spośród poznanych książek… przesłuchałam. Uwielbiam audiobooki.

Słucham książek jadąc samochodem, spacerując z wózkiem, jeżdżąc na rowerze, biegając, sprzątając mieszkanie czy prasując.

Mam swoich ulubionych lektorów: Magdalenę Cielecką, Artura Barcisia, Wiktora Zborowskiego. Najczęściej słucham książek na Legimi, czasami na Audiotece, jeżeli trafi mi się darmowy kod na coś ciekawego.

Słuchanie książek ma jednak minusy – wiele osób twierdzi, że nie potrafi się skupić na treści, odpływa myślami. A to dlatego, że dobry audiobook musi mieć kilka cech:

 - dobry lektor – czytający wyraźnie, bez egzaltacji, mamrotania czy nie daj Boże mlaskania

 - wartka akcja – do słuchania nie nadają się książki z rozwlekłymi opisami. Nawet najpiękniejszy styl nie zostanie wówczas doceniony, bo słuchacz w pewnym momencie po prostu odpłynie

 - brak dialogów lub dialogi nieliczne  - po prostu tego źle się słucha i łatwo się pogubić. I przede wszystkim to musi być proza. Słuchanie dramatów to… dramat.

 - brak tabelek, rysunków i przypisów. Dlatego nie polecam odsłuchiwania książek popularnonaukowych. Rysunki czy przypisy są często integralną częścią lektury i sporo tracimy gdy są omijane przez lektora.

A zatem teraz przed wami książki w wersji audio, które mają wszystkie najlepsze cechy. Najlepsze audiobooki ad 2018 to:

"1000 wspaniałych słońc", Khaled Hosseini

O tej książce pisałam już na blogu bardzo wiele razy, m.in. tutaj. Zachwyciła mnie pod każdym względem.

Lailę i Mariam dzieli wszystko. Jedna jest bękartem, wychowywana na bycie posłuszną żoną swojego potencjalnego męża, zostaje zmuszona do małżeństwa w wieku 15 lat. Druga jest oczkiem w głowie ojca, który dba zarówno o jej wykształcenie i poczucie własnej wartości.  Kiedy ich drogi się splatają, początkowo jest trudno, z czasem jednak łączy je prawdziwa przyjaźń i wspólny cel…

1000 wspaniałych słońc to historia dwóch kobiet na tle 40 lat historii Afganistanu. Obserwujemy obalenie monarchii, okupację ZSRR i rządy Talibów.

Audiobook jest czytany przez Marię Peszek, która czyta go tak, że koncentrujemy się tylko na historii a nie na uczuciach lektora. Idealnie. 

"Tysiąc wspaniałych słońc" , Khaled Hosseini

Wydawnictwo: Albatros

                                              

Tłumaczenie:   Anna Jęczmyk

Liczba Stron:    431

Kategoria:         powieść obyczajowa

"Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął", J. Jonasson

Najzabawniejsza książka, jaką przeczytałam w zeszłym roku.

Allan Karlsson, choć przeżył w życiu bardzo wiele (takie tam – współtworzenie bomby atomowej, kolacja ze Stalinem, Trumpem, uratowanie życia Churchillowi czy dyskusje z Mao Zedongiem), nie zamierza osiąść na laurach. Dlatego w dniu swoich setnych urodzin ucieka z domu spokojnej starości, kradnie walizkę pieniędzy członkowi lokalnego gangu i… Sami przeczytajcie.

Przepełniona inteligentnym poczuciem humoru opowieść nie byłaby tak dobra, gdyby spokojny i wyważony głos Artura Barcisia, czytający nawet najzabawniejsze fragmenty poważnym tonem. Coś a’la Buster Keaton. Polecam wszystkim, którzy lubią tego typu żart. Mnie śmieszy.

"Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął" J. Jonasson

Tłumaczenie:   Joanna Myszkowska-Mangold

Wydawnictwo: Świat Książki

                                              

Liczba Stron:    416

Kategoria:          kryminał/powieść obyczajowa

"Służące", Kathryn Stockett 

Stany Zjednoczone w latach 60-tych XX wieku to wciąż czasy, w których źle widziane jest gdy człowiek czarny i biały korzystają z tej samej toalety, że o wspólnej szkole lub choćby siedzeniu obok siebie w autobusie nie wspomnę.

A stan Mississipi to wręcz królestwo rasizmu. W swoich wypieszczonych domkach, klasycznych sukniach i delikatnych makijażach żyją tutaj sobie panienki z dobrych domów. A z boku na ich zakłamane życie patrzą pomoce domowe…

„Służące” to śmieszno-gorzka opowieść o walce ze stereotypami,pokonywaniu barier a także o sile przyjaźni i solidarności. Piękna i mądra książka.

Audiobook jest doskonale zrobiony – czytany na role przez trzy świetne aktorki: Annę Seniuk, Annę Guzik i Karolinę Gruszkę. Po przesłuchaniu mogę śmiało powiedzieć, że obie panie Anny mają czarne głosy. 😊

"Służące" , Kathryn Stockett

Wydawnictwo: Media Rodzina

                                              

Tłumaczenie:   Małgorzata Hesko-Kołodzińska

Liczba Stron:    524

Kategoria:         powieść obyczajowa

Stulecie chirurgów

Książki popularnonaukowe, a taką właśnie jest stulecie chirurgów, o ile nie ma w nich zbyt wielu tabelek i rysunków, są idealne do słuchania. O tej książce pisałam w artykule pt: „Cztery książki popularnonaukowe, które czyta się jak dobry kryminał”. I dokładnie taka właśnie jest ta pozycja – o pasji, nadziejach, rozczarowaniach. O kradzionych pomysłach, o operacjach, za które lekarzom groził lincz a nawet o… miłości, która przyczyniła się do wynalezienia jednorazowych rękawiczek… Słowem – dzieje się naprawdę sporo.

Historia zaczyna się w 1809 roku od opisu pierwszej operacji i sięga aż do początków XX wieku. Przez ten czas wynaleziono znieczulenie (a nawet kilka!), zmieniono fartuchy z czarnych na białe i… stoczono wielką bitwę o mycie rąk przed zabiegami.

Fenomenalne historie, których słucha się tak, jakby oglądało się świetny film dokumentalny. Jednym tchem. Polecam gorąco.

"Stulecie chirurgów" Jurgen Thorwald

Wydawnictwo:  Znak

Tłumaczenie:    Karol Bunsch

Liczba Stron:    536

Kategoria:         popularnonaukowe

"Biała Gorączka", Jacek Hugo-Bader

Jedna z najtrudniejszych, najbardziej dołujących książek, jakie przesłuchałam w 2018 roku. Jacek Hugo-Bader, na co dzień dziennikarz Gazety Wyborczej, zabierze nam w podróż po Rosji, Krymie, Mołdawii… Ale zapnijcie pasy, bo to będzie podróż jak z koszmarnego snu.

Tytułowa „Biała gorączka” to inaczej delirium tremens, czyli objaw odstawienia alkoholu po bardzo długim ciągu. Charakteryzuje się m.in. majakami, drgawkami, agresją i silnym lękiem. I taki właśnie jest świat, po którym się poruszamy i ludzie, których spotykamy.

O czym przeczytacie? O klasycznej bandyterce, o rozprzestrzenianiu się HIV, o szamanach, którzy mają zastępować psychoterapeutów, o handlu ludźmi i przemocy wobec kobiet.

Słuchając momentami nie mogłam uwierzyć, że czytam o wydarzeniach z XXI wieku a nie lat 60-tych. Mało kto mówi jeszcze o tym świecie a on wciąż istnieje i to bardzo, ale to bardzo blisko nas. Dlatego gorąco polecam ten reportaż.

"Biała gorączka" Jacek Hugo-Bader

Wydawnictwo:  Czarne

Liczba Stron:    400

Kategoria:         reportaż

"Gottland", Mariusz Szczygieł

Gottland to nazwa willi należącej do Karela Gotta, obecnie przerobionej na muzeum. Gott był bożyszczem komunistycznej Czechosłowacji, uwielbianym przez ówczesne władze i często gęsto nagradzanym.

Mariusz Szczygieł Czechy kocha miłością szczerą i upojną i ta pasja wynurza się z każdej kartki i to pomimo tego, że historie przedstawione w reportażu są w większości tragiczne. Głównym bohaterem książki jest władza komunistyczna. Co się stało z Lidią Baarovą, w której zakochał w której zakochał się Goebbels, Martą Kubisovą, która zaczynała karierę z Heleną Vodrackovą, ale…  czy też z Janem Prochazką – pisarzem, którego podsłuchane rozmowy zostają opublikowane przez Służbę Bezpieczeństwa i wielokrotnie nadawane.

Dużo tego. Dla mnie dwoje najciekawszych bohaterów to Otakar Švec -rzeźbiarz, który stworzył pomnik Stalina i… Batta. Tak, ten słynny szewc. Jeżeli chcesz wiedzieć, jak stworzył swoje imperium – sięgnij po tę książkę lub po audiobook. Czyta Krzysztof Wakuliński.  

"Gottland" Mariusz Szczygieł

Wydawnictwo:  Czarne

Liczba Stron:    256

Kategoria:         reportaż

"Ptasiek", Whilliam Wharton

O tej książce pisałam na blogu całkiem niedawno tutaj. Ptasiek to klasyka literatury. Opowieść o chłopcu, który złamany wojną w Wietnamie, tak bardzo nie chciał już żyć w obecnej rzeczywistości, że postanowił stać się ptakiem.

Jaki był wcześniej? Co go zmieniło? I czy on naprawdę jest wariatem?

Po przeczytaniu książki warto sięgnąć również po doskonały film z Nicolasem Cagem w jednej z głównych ról.

Tej książki słuchałam w pięknych okolicznościach przyrody – jeżdżąc rowerem po Karkonoszach. Interpretacja czytającego audiobook Jacka Rozenka to dodatkowy atut.

Ptasiek" , William Wharton

Wydawnictwo: Rebis

                                              

Tłumaczenie:   Jolanta Kozak

Liczba Stron:    309

Kategoria:         powieść obyczajowa

"Potęga podświadomości", Joseph Murphy

Początkowo bardzo sceptycznie podchodziłam do tej książki. Kiedy czytasz, że ta pozycja całkowicie zmieni twoje życie, i sprawi, że będziesz żyć w zdrowiu, bogactwie i miłości od dziś do końca świata, to trudno się kwaśno nie uśmiechnąć. 

Ale z każdym kolejnym rozdziałem byłam coraz bardziej przekonana. Bo nie chodzi o cuda, ale o siłę pozytywnego myślenia i wiarę we własne możliwości. Jeżeli wierzysz, że coś się uda, to się uda. Jeżeli w głębi duszy wątpisz w siebie – prawdopodobnie poniesiesz porażkę.

Czytaj tę książkę z głową. Nadal nie wierzę, że jeżeli będę sobie usilnie wyobrażać siebie w czerwonym ferrari to nagle to auto spadnie mi z nieba, ale wiem, że wierząc mając wiarę w siebie zawsze dam sobie radę w życiu – sama albo z pomocą dobrych ludzi, których często spotykam na swojej drodze.

Myślę, że warto przesiać tę książkę przez sito z dużymi oczkami i wyłapać wartościowe fragmenty, bo jest ich sporo, ale są otoczone bulshittem. Warto przeczytać/wysłuchać, ale myśląc i nie łykając każdego zdania bezkrytycznie. Czyta Jacek Łukomski.

"Potęga podświadomości" , Joseph Murphy

Wydawnictwo: Świat Książki

                                              

Tłumaczenie:   Ewa Westwalewicz-Mogilska

Liczba Stron:    336

Kategoria:         poradnik

"Opowiadania bizarne", Olga Tokarczuk

Bizarne czyli dziwne, śmieszne.

Zróżnicowane - dzieją się a to w XVII wieku a to gdzieś w przyszłości, a to współcześnie. Poruszane tematy są aktualne i dają do myślenia - trochę o ekologii, trochę o poszukiwaniu tożsamości, trochę o tym jak zmieniamy się na starość, trochę o dziecięcych strachach. Niektóre stylem przypominają Lema a ja Lema uwielbiam. I do tego zaskakujące i inteligentne puenty. Dla mnie majstersztyk.

Audiobook jest zrobiony doskonale. To 10 opowiadań czytanych przez 10 osób, m.in. Wiktora Zborowskiego, Magdalenę Cielecką, Danutę Stenkę czy samą… Olgę Tokarczuk. Jedyny minus to czas trwania – jedynie 6 godzin. Chcę więcej!

"Opowiadania bizarne" , Olga Tokarczuk

Wydawnictwo: Wydawnictwo literackie

Liczba Stron:    256

Kategoria:         zbiór opowiadań

"Udręka i ekstaza", Irving Stone

Jeżeli chodzi o pisanie fabularyzowanych biografii, Irving Stone nie ma sobie równych. W książce „Udręka i ekstaza” bierze na tapet samego Michała Anioła i co się okazuje? Otóż nawet największy rzeźbiarz wszech czasów musiał za młodu użerać się z rodzicami („idź do cechu kupców, niby co będziesz robił jako artysta? Myślisz, że ktokolwiek kupi twoją Pietę?”), z szefem, który nie wykorzystuje do końca jego potencjału (tylko że w tym akurat przypadku tym „szefem” jest sam papież, przez którego Michał Anioł zamiast oddawać się ukochanemu rzeźbiarstwu musi malować Kaplicę Sykstyńską, czego wybitnie nie znosi) czy z zazdrością o innych artystów (pech chciał, że w tym samym czasie we Włoszech żył i tworzył Leonardo Da Vinci).

 Wybierzcie się w podróż do Włoch na przełomie XV i XVI wieku – do cudownej Florencji, paskudnego Rzymu i tłustej Bolonii. Po przeczytaniu tej książki inaczej spojrzycie na zabytki z tych miejsc.

Jako że książka i audiobook powstały na podstawie ponad 500 listów napisanych przez Michała Anioła a on sam żył aktywnie prawie 90 lat, całość jest długa. Jednak gwarantuję, że te 38 godzin spędzonych z głosem Janusza Zadury to będzie czysta przyjemność.

"Udręka i ekstaza" , Irving Stone

Wydawnictwo: Muza

                                              

Tłumaczenie:   Aldona Szpakowska

Liczba Stron:    720

Kategoria:         biografia

"Nie opuszczaj mnie", Kazuo Ishiguro

Książka, która w 2005 roku została nominowana do Nagrody Bookera a sam autor otrzymał w 2017 roku Nagrodę Nobla.

Wcześniej znałam jedynie „Okruchy Dnia” Kazuo Ishiguro (o których więcej tutaj), dlatego ta książka zaskoczyła mnie zupełnie innym klimatem. O ile „Okruchy…” to bardzo subtelna powieść o miłości o tyle tutaj mamy… delikatne science-fiction.

Piszę „delikatne”, bo u Kazuo Ishiguro wszystko takie jest – eleganckie i nienachalne. Także i ta lektura. Zaczyna się tajemnicą. Mamy trójkę bohaterów - Kathy, Ruth i Tommy chodzą do tej samej szkoły z internatem. Ale szkoła ta różni się od innych – nikt nigdy jej nie opuszcza, nie wyjeżdża na wakacje czy ferie zimowe.

Dlaczego? Odpowiedź jest przerażająca…

Czyta Maria Peszek. 

"Nie opuszczaj mnie" , Kazuo Ishiguro

Wydawnictwo: Albatros

                                              

Tłumaczenie:   Andrzej Szulc

Liczba Stron:    320

Kategoria:         science-fiction

"Rowerem i pieszo przez czarny ląd", Kazimierz Nowak

Uwielbiam retro książki podróżnicze. Pisałam już kiedyś tutaj o przygodach Tadeusza Perkitnego i Leona Mroczkiewicza, którzy w latach 20-tych XX wieku postanowili zawojować świat i wyruszyli w podróż po prawie wszystkich kontynentach.

Tym razem cofamy się do lat 30-tych i wraz z Kazimierzem Nowakiem jedziemy do Afryki. Kazimierz Nowak podróżował 5 lat. W tym czasie przemierzył około 40 tysięcy kilometrów – rowerem, pieszo, konno, wielbłądem, łódką…

Po drodze spotykał wielu Polaków – w większości misjonarzy choć nie tylko. Przywiózł ze sobą mnóstwo niesamowitych wspomnień, ale za przygodę zapłacił wysoką cenę – zmarł rok po powrocie z podróży. Czy było warto? Nie umiem odpowiedzieć na to pytanie.

Czyta Grzegorz Damięcki. 

"Rowerem i pieszo przez czarny ląd" , Kazimierz Nowak

Wydawnictwo: Sorus

Liczba Stron:    404

Kategoria:         podróżnicze

"O ziołach i zwierzętach", Simona Kossak

Choć pochodzi ze słynnej, oddanej sztuce rodziny, wbrew pozorom ze zwierząt nie interesują jej jedynie konie, lecz cała przyroda. To książka napisana z miłości do zwierząt i roślin, bo trzeba naprawdę kochać naturę, by tak jej się poświęcić i mieć o niej tak rozległą wiedzę.

To książka, która łączy w sobie wiele gatunków: powieść miłosna o gęsiach, kryminał o lisicy, sensacyjna o walecznych łosiach a historia o mrówkach to odrobina science-fiction. Jest tu wszystko: zapisy ze starych ksiąg, odwołania do literatury i współczesne badania.

Z czego najlepiej zrobić nalewkę? Co służyło jako lek wywołujący aborcje? A co stosowały czarownice w średniowieczu do swojego czary mary? Z książki dowiesz się również tego.

Szkoda, że audiobooka nie czyta Krystyna Czubówna, ale i tak polecam gorąco. 

"O ziołach i zwierzętach" , Simona Kossak

Wydawnictwo: Marginesy

Liczba Stron:    416

Kategoria:         przyrodnicza

"Jak zawsze", Zygmunt Miłoszewski

A gdyby tak móc przeżyć swoje życie jeszcze raz? Czy podjęlibyście takie same decyzje? Związali się z tą samą osobą? Wybralibyście ten sam kierunek studiów?

Taką szansę otrzymują Grażyna i Ludwik – para staruszków w wieku około 80-tki nagle… cofa się w czasie o 50 lat, do momentu kiedy dopiero zaczynali wspólną drogę życia. Czy wiedząc to, co wiedzą o sobie po latach ponownie zdecydują się iść razem przez życie?

 No i jak odnajdą się w rzeczywistości lat 60-tych, zwłaszcza, że Polska to nie siermiężny PRL jaki pamiętają. Edward Gierek jest w opozycji a na ulicach kwitnie przyjaźń polsko-francuska.

Zygmunt Miłoszewski okazał się nie tylko mistrzem kryminału ale i powieści obyczajowej. Świetna fabuła, lekkie pióro i doskonałe poczucie humoru tworzą prawdziwą petardę. A jeżeli dołożyć do tego doskonałych lektorów: Kazimierza Kaczora, Dorotę Kolak, Kamillę Baar-Kochańską i Modesta Rucińskiego, to mamy audiobook doskonały.

"Jak zawsze" Zygmunt Miłoszewski

Wydawnictwo: W.A.B.
                                              
Liczba Stron:    383

Kategoria:          romans/powieść obyczajowa

 

"Jak przestałem kochać design", Marcin Wicha

Rok 2018 zdecydowanie należał do Marcina Wichy. Za „Rzeczy, których nie wyrzuciłem” zgarnął NIKE od jury i od publiczności. Nawiasem mówiąc, tę książkę też można poznać w postaci audiobooka, choć ja akurat ją przeczytałam.

„Jak przestałem kochać design” to zdecydowanie lżejszy kaliber. To zbiór krótkich felietonów o bolączkach projektanta i polskim podejściu do designu ale także wiele anegdot poza projektowych. Niektóre refleksyjne, niektóre przezabawne, choć zdarzają się też nudniejsze fragmenty.

Całość jest spójna i inteligentna, dobrze się tego słuchało stojąc w korku.  

Tak na marginesie - słuchanie audiobooków jest całkowicie bezpieczne o ile słucha się ich nie na słuchawkach, lecz w radiu, dzięki podłączeniu np. telefonu do specjalnego kabla. No ale w razie wypadku, zawsze jest przecież ubezpieczenie i można liczyć na odszkodowanie z OC lub AC. Warto o tym pamiętać.

"Jak przestałem kochać design" Marcin Wicha

Wydawnictwo: Karakter
                                              
Liczba Stron:    264

Kategoria:          felietony

"Boso, ale w ostrogach", Stanisław Grzesiuk

Klawo, ferajna , łapserdak. O, jak świetnie słuchało się tych zapomnianych już słów.

W książce „Boso, ale w ostrogach” razem ze Stanisławem Grzesiukiem przenosimy się do jego Warszawy lat 20, 30 i wojennych. Zobaczymy świat okiem stołecznego „cwaniaczka”, który jednak kieruje się w życiu przede wszystkim kodeksem honorowym.

Jak wyglądała słynna Czerniakowska róg Gagarina i jej okolice, czyli najbiedniejsza część Warszawy? Jak wychowywało się wtedy młodzież i jak działało prawo ulicy? Warto wysłuchać książki i się tego dowiedzieć. 

"Boso, ale w ostrogach" Stanisław Grzesiuk

Wydawnictwo: Prószyński i s-ka
                                              
Liczba Stron:    424

Kategoria:          biografia

"Między wariatami" i "Sprzedawca arbuzów", Marcin Meller

Przeczytałam te książki w odwrotnej kolejności, choć w sumie są to felietony, więc nie ma to większego znaczenia. Pierwsza powstała jednak „Między wariatami”.

„Między wariatami” zaczyna się mocno, bo wojną. Wiedzieliście, że Marcin Meller przez wiele lat był korespondentem wojennym? Ja ze skruchą przyznaję, że nie. A był i na Bałkanach i w Gruzji i w Afryce… Tematy są poważne, choć i tutaj prześwituje lekkie pióro i poczucie humoru.

Dalej jest już bardziej współcześnie – o rodzinie, polityce i latach młodości. W takim też tonie utrzymana jest druga książka – „Sprzedawca arbuzów”. To z kolei zbiór najlepszych felietonów napisanych dla Newsweeka.

Co ciekawe, ja nie zawsze się z Mellerem zgadzam a niektóre kwestie zabawnie czyta się po latach (np. kiedy PiS był w opozycji napisał coś w stylu „aby utrzymać kiboli po swojej stronie PiS musiałby z nich stworzyć bojówki paramilitarne, a tego przecież nie zrobi” – HAHAHAHA), ale to przyjemna dyskusja na argumenty  a nie bezmyślna nawalanka.

Mój ulubiony felieton? Już nie pamiętam, z której z książek ale jego tytuł to „Rimejk”. Są to słynne mowy polityczne (np. ta wygłoszona przez Wojciecha Jaruzelskiego w dniu ogłoszenia stanu wojennego) przerobione na język zrozumiały dla współczesnej młodzieży. Popłakałam się ze śmiechu.

Oba audiobooki czyta zawsze z wielką powagą genialny Wojciech Mecwaldowski. 

"Między wariatami" Marcin Meller

Wydawnictwo: Wielka Litera
                                              
Liczba Stron:    400

Kategoria:          reportaż

"Sprzedawca arbuzów" Marcin Meller

Wydawnictwo: Wielka Litera
                                              
Liczba Stron:    432

Kategoria:          reportaż

"Godziny", Michael Cunningham

Virginia Wolf, Laura Brown i Clarissa Vaughan  - trzy kobiety, żyjące w zupełnie innych czasach, mające zupełnie inne charaktery i inne życia. To co je łączy, to powieść „Pani Dalloway” i… tęsknota za czymś nieuchwytnym, czego nie potrafią nazwać.

To poruszająca i bardzo smutna powieść o niespełnieniu, stłamszeniu własnego ja, udręce codziennego, pozornie idealnego życia.

Na podstawie książki został nakręcony film a Nicole Kidman, grająca jedną z głównych ról dostała Oskara. Jeżeli jeszcze go nie widzieliście, również warto nadrobić.

Audiobook czyta Andrzej Ferenc. 

"Godziny" , Michael Cunningham

Wydawnictwo: Rebis

                                              

Tłumaczenie:   Beata Gontar

Liczba Stron:    224

Kategoria:         powieść obyczajowa

"Czarna", Wojciech Kuczok

Czarna to malutka, zaściankowa miejscowość. Tu każdy każdego zna, plotki rozchodzą się prędkością błyskawicy. Trudno tu cokolwiek ukryć, tym bardziej długotrwały romans. A jednak Jeremi ryzykuje i wiąże się z Maryśką.

Sytuacja rozwija się klasycznie, postaci napisane są dosyć sztampowo (przystojny biznesmen i jego perfekcyjna żona i wychuchany syn i zakompleksiona kochanka-nauczycielka), ale smaczku dodają dwie kwestie: po pierwsze jest to historia oparta na faktach (sama pamiętam zdarzenie opisywane w którymś programie informacyjnym), po drugie – styl Kuczoka i tym razem nie zawodzi.

Sam audiobook jest króciutki – to niecałe 6 godzin słuchania. A szkoda, bo z głosem Edyty Olszówki czas mija bardzo szybko.

"Czarna" Wojciech Kuczok

Wydawnictwo: Od deski do deski
                                              
Liczba Stron:    240

Kategoria:          reportaż

"Dziecko Rosemary", Ira Levin

Najpierw obejrzałam film. Mroczny, pełen napięcia, z niezapomnianą muzyką Krzysztofa Komedy. Potem przeczytałam o tym, jak ten film powstawał. I to w dwóch książkach: „1968.Czasy nadchodzą nowe”, o której pisałam tutaj i w „Komeda. Osobiste życie jazzu.”, o której pisałam tu. Potem zdecydowałam się w końcu przeczytać pierwowzór, którego ponoć bardzo skrupulatnie trzymał się Polański.

I rzeczywiście. Mimo, że zaskoczenia co do treści nie ma ani grama, historia wciąga i słucha się jej doskonale. Okazuje się, że aby stworzyć dobry horror, nie trzeba się uganiać za wilkołakami czy duchami, nie trzeba również wylewać hektolitrów krwi.

Wystarczy dobra żonglerka panującą atmosferą, podgrzewaną ani za szybko ani za wolno, dobra psychologia postaci i oszczędność w szafowaniu słowem. Bo książka jest krótka, ale bardzo treściwa. Audiobook to jedynie 7,5 godziny słuchania.

Czyta Izabella Bukowska. 

"Dziecko Rosemary" , Ira Levin

Wydawnictwo: Rebis

                                              

Tłumaczenie:   Bogdan Baran

Liczba Stron:    296

Kategoria:        horror

"Gliny z innej gliny", Marcin Wroński

Ostatnia książka z serii o Zydze Maciejewskim. Tym razem nie jest to powieść kryminalna, a zbiór opowiadań a do Marcina Wrońskiego dołączyli w roli autorów również Ryszard Ćwirlej, Robert Ostaszewski i Andrzej Pilipiuk.

Ten ciekawy eksperyment okazał się bardzo udany a same opowiadania to klasa sama w sobie. Ja jestem szczególnie wdzięczna za dokończenie losów Zygi, pozostawienie go w latach 50-tych byłoby zbrodnią.

Ten audiobook polecam jednak tym, którzy wcześniej zapoznali się już z przygodami lubelskiego komisarza. Nie ma sensu zaczynać od końca. Jeżeli nie znacie jeszcze tej serii, możecie o niej przeczytać tu, tu i tu.

Czyta Tomasz Sobczak. 

"Gliny z innej gliny" Marcin Wroński

Wydawnictwo: W.A.B.
                                              
Liczba Stron:    320

Kategoria:         kryminał

"Krótka wymiana ognia", Zyta Rudzka

Roma ma 69 lat, ale daleko jej do typowej staruszki w kapciach, z drutami, ciepłą herbatą i kotem na kolanach. W tym starszawym już ciele wciąż drzemie tygrysica, które trudno pogodzić się, że jej życie erotyczne (miłosne?) dobiega końca.

Wspomina mężów, kochanków, córkę, która od niej uciekła. Książka o przemijaniu, życiowych błędach, traumach z dzieciństwa, wpływają na całe przyszłe życie.

To krótka książeczka (audiobook trwa 5 godzin), ale bardzo mocna w odbiorze. Nie ma tu chyba ani jednego nadprogramowego zdania, żadnej nudy czy dłużyzn. Zgodnie z tytułem: jest krótka wymiana ognia. Odrobinę bolesna, ale warto ją przeżyć.

Czyta bardzo charyzmatyczna Krystyna Tkacz. 

"Krótka wymiana ognia" Zyta Rudzka

Wydawnictwo: W.A.B.
                                              
Liczba Stron:    100

Kategoria:         powieść obyczajowa

"A ja żem jej powiedziała". Katarzyna Nosowska

Książka, która biła w tym roku rekordy popularności. Uwielbiana przez kilka pokoleń Kasia Nosowska wydała zbiór swoich przemyśleń, którymi wcześniej dzieliła się na Instagramie.

Momentami jest śmiesznie, momentami gorzko lub refleksyjnie. Niegłupio. Pióro Kaśka ma lekkie, więc słucha się tego świetnie, tym bardziej, że czyta sama autorka. Więcej o książce pisałam tutaj.

Tę książkę warto poznać w dwóch wersjach: audiobook dla cudownie szorstkiego szeptu Kaśki i papierową ze względu na świetne wydanie i fantastyczne obrazki. 

"A ja żem jej powiedziała", Katarzyna Nosowska

Wydawnictwo: Wielka Litera

Liczba Stron:    208

Kategoria:         felietony

A czy są jakieś książki, których szczególnie NIE POLECAM odsłuchiwać? Tak. Po pierwsze „Miłość” Ignacego Karpowicza. Sama książka nie jest zła, o ile ktoś ją zrozumie. Jest w niej wiele nawiązań, np. do małżeństwa Jarosława i Anny Iwaszkiewiczów, do motywu Księcia i Żebraka i wielu wielu innych, które nie każdy może przyswoić.

Autor lawiruje stylami i czasami staje na granicy takiej grafomanii, że nawet Paulo Coelho wydaje się wówczas erudytą. Ba, momentami mam wrażenie, że nawet tę granicę przekracza. Celowo.

Ze względu na ciekawą treść i mieszankę stylów warto poznać tę książkę, jednak nie w formie audiobooka. Ten zrobiony jest fatalnie – co chwila słychać mlaskanie, przełykanie śliny czy inne dziwne odgłosy. Najgorsze są fragmenty czytane przez Dawida Ogrodnika – świetny na ekranie, fatalny w odsłuchu.

Co jeszcze? Cała trylogia "Igrzysk Śmierci". Treść mnie nie powaliła, ale chyba po prostu jestem na nią za stara. Myślę, że dla nastolatków to naprawdę całkiem ciekawa pozycja. Natomiast słuchanie co chwila szlochów Anny Dereszowskiej może irytować. Zdecydowanie wolę mniej emocjonalne lektorki.

I najgorszy audiobook przesłuchany z zeszłym roku – „Blondynka nad Gangesem” Beaty Pawlikowskiej czytana przez samą autorkę. Gdyby miała ona choć połowę talentu co egzaltacji, byłoby dobrze. Ale nie ma. 

„Blondynka nad Gangesem” miała być książką podróżniczą opowiadającą o Indiach. Widać w niej pasję i miłość dziennikarki do poznawania świata. Ale także do nadużywania liczby słów. Może po wycięciu mniej więcej 30% tekstu, jeszcze dałoby się to przełknąć. U Pawlikowskiej wszystko jest jednocześnie i piękne i ładne i estetyczne. Cudownie, że zna tyle synonimów, ale… to po prostu nudzi.

I nie mam pojęcia kto redagował tę książkę, bo jeden rozdział (o śnie przepowiadającym kłopoty w podróży) jest napisany identycznymi słowami dwa razy – na początku i mniej więcej w środku książki. Te same zdania, kopiuj wklej. Omijajcie tę pozycję z daleka – w każdej wersji.

Są też dobre książki, które po prostu lepiej przeczytać niż przesłuchać. Na przykład: „Kubuś Fatalista i jego pan” – świetna lektura, ale ze względu na sposób, w jaki jest napisana (jeden wielki dialog), trudno się tego słucha. Kolejną taką książką jest „Ósmy nawyk” Stephena Coveya – pisałam o tej książce tutaj. Ze względu na dużą liczbę rysunków czy tabelek polecam jednak wersję papierową.

A Ty jak poznajesz książki najchętniej? Jesteś tradycjonalistą i lubisz tylko papier a może nie rozstajesz się z Kindlem lub ze słuchawkami tak jak ja?