NIKE, Paszport Polityki, Nagrody Conrada… trochę tych nagród i wyróżnień jest. Dziś przedstawiam 12 polskich książek, które zdobyły nominacje bądź nagrody w 2017 roku. Jeżeli jeszcze ich nie znasz i zastanawiasz się co przeczytać – oto mój plan dla Ciebie na najbliższy rok. Nie rozczarujesz się.
Styczeń – Siadamy ze znajomymi i opowiadamy anegdoty
"Wśród przyjaciół" Maciej Sieńczyk
Wydawnictwo: Czarne
Liczba Stron: 192
Kategoria: obyczajowa
Wydawnictwo: Czarne
Liczba Stron: 192
Kategoria: obyczajowa
Ok, to nie jest normalna książka. Jest dziwna, wręcz
surrealistyczna. Grupa ludzi biesiaduje,
opowiada historie. O czym? O wszystkim i o niczym. O zbieraniu starych
plakatów, o komiksach, o kocie sąsiadki, kafkowskiej drodze przez urzędnicze
męki i o dyskopatii. A wszystko w
sosie z bujnej wyobraźni. Intrygujące, choć nie dla każdego.
Książka była nominowana do Nagrody Conrada.
Książka była nominowana do Nagrody Conrada.
![Wśród przyjaciół [Maciej Sieńczyk] - KLIKAJ I CZYTAJ ONLINE](http://cyfroteka.pl/images/BRD.png)
Luty – Idziemy nad rzekę pokrytą lodem
"Bura i szał" Aleksandra Zielińska
Wydawnictwo: W.A.B.
Liczba Stron: 320
Kategoria: obyczajowa
Ciężka lektura, ale warta zachodu. Bura jest szalona.
Wariatka. Nienormalna. Znienawidzona przez rodzinę, wykluczona ze swojej
wiejskiej społeczności, wyśmiewana na studiach. Przerażona życiem.
W książce
wchodzimy w jej duszę, poznajemy myśli i motywy kierujące chorą głową a także traumatyczne
wydarzenia, które doprowadziły Burą do szaleństwa. Zielińska prowadzi nas przez
meandry psychologiczne bardzo daleko i w bardzo mroczne zakamarki. Męcząca
i wymagająca skupienia książka, ale warto poświęcić jej czas.
Książka nominowana do Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza.
Marzec – jedziemy do Japonii, ale tym razem nie będziemy podziwiać kwitnących wiśni
"Ganbare! Warsztaty umierania" Katarzyna Boni
Wydawnictwo: Agora SA
Liczba Stron: 304
Kategoria: reportaż
11 marca 2011 roku o godzinie 14:46.45 starły się ze sobą płyty i zatrzęsła się ziemia. 8 sekund później informacja z Japońskiej Agencji Meteorologicznej dociera do prefektur na północnym wybrzeżu Japonii – w szkołach, fabrykach, biurach włącza się alarm. Od tego momentu masz 32 sekundy aby uratować życie.
Ganbare! Oznacza „Daj z siebie wszystko”, „Dasz radę”,
„Walcz”. Od marca 2011 roku w Tohoku to najczęściej powtarzane słowo.
Książka Katarzyny Boni to nie tylko poruszający reportaż i
historie ludzi, którzy przeżyli. To też opis niezwykłej i niepojętej dla nas
kultury japońskiej, gdzie obok najnowocześniej technologii mamy wiarę w duchy,
gdzie znajdziesz instrukcję jak dbać o cerę gdy jesteś bezdomny (bo akurat
tsunami sprzątnęło Ci dom) oraz gdzie organizowane są niezwykle popularne targi
śmierci. O tej książce mogłabym pisać długo, na pewno jeszcze do niej wrócę na
blogu. Polecam każdemu.
Książka była nominowana do Nagrody Conrada w 2017 a w 2016 do nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż literacki.
Kwiecień – kręcimy się po blokowisku i podpatrujemy ziomali
"Pieczeń dla Amfy" Salcia Hałas
Wydawnictwo: Muza
Liczba Stron: 448
Kategoria: obyczajowa
Gdańskie blokowisko i dwie przyjaciółki: Maria Mania, pracująca w kwiaciarni zakładu
pogrzebowego i Elwirka – sprzedawczyni z Żabki. Spotykają się i rozmawiają: o
miłości, filozofii, życiu, św Franciszku, bzykaniu i o tym jak wygląda niebo. O nadziejach
na lesze jutro i o niespełnionych marzeniach. Zakochują się, rozstają. Książka
momentami zabawna, momentami refleksyjna.
Jestem zdecydowanie na tak.
Polecam fanom stylu Doroty Masłowskiej, choć Salcia Hałas jest trochę
łatwiejsza w odbiorze.
Książka nominowana do Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza i nagrodzona Nagrodą Literacką Gdyni w kategorii proza.
Maj – Grzebiemy w rodzinnych pamiątkach
"Fałszerze pieprzu" Monika Sznajderman
Wydawnictwo: Czarne
Liczba Stron: 288
Kategoria: reportaż
Żydzi – „zwykli ludzie bez historii” i Polska elita
warszawska, ludzie z historią i mocno przez historię naznaczeni. To przodkowie
Moniki Sznajderman – odpowiednio od strony ojca i od strony matki. Autorka
zagrzebała się w przeszłość obu swych rodzin i wydobyła z nich wszystko co
miało znaczenie a także wszelkie błahostki, które sprawiają, że jesteśmy tym,
kim jesteśmy.
Ta tytaniczna praca zaowocowała świetną książką – z jednej strony
bardzo osobistą, z drugiej – świetnie obrazującą obraz Polski i wydarzenia
historyczne pierwszej połowy XX wieku.
Poruszająca i zmuszająca do myślenia. Gorąco polecam.
Otrzymane nominacje: Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż literacki (2016), Nagroda Literacka Europy Środkowej "Angelus" (2017) i Nagroda Literacka Nike (2017).
Czerwiec – Jedziemy do Maroko
"Las nie uprzedza" Krzysztof Środa
Wydawnictwo: Czarne
Liczba Stron: 112
Książka dość chaotyczna – są rozmowy, spotkania. O Czeczeni,
która jest jednym wielkim krajobrazem po bitwie i o Maroku, kraju który pod
cienką narzutą dla turystów skrywa tajemnice. Ni to reportaż ni zbiór luźnych
przemyśleń. Wbrew pierwotnym zamierzeniom autora nie jest to książka dla
chłopców lecz zdecydowanie dla dorosłych. Jednak dla takich, którzy wciąż
pamiętają że kiedyś byli dziećmi.
Książka nominowana do Literackiej Nagrody NIKE.
Lipiec – uczymy się ornitologii
"Dwanaście srok za ogon" Stanisław Łubieński
Wydawnictwo: Czarne
Liczba Stron: 176
Kim tak naprawdę był James Bond i co miał wspólnego z ornitologią? O jakim ptaku czytał Jarosław Kaczyński na jednym z posiedzeń sejmu? Czym zajmuje się ornitolog w mieście? Wbrew pozorom pracy ma więcej niż niejeden pracownik korpo. W jaki sposób człowiek w 40 lat potrafi doprowadzić do wyginięcia całej, liczącej ponad 2 miliardy populacji pewnego gatunku ptaków? I gdzie do cholery podziały się wróble, których było pełno kiedy jako dziecko biegałam po podwórku?
To tylko niektóre z pytań, na których odpowiedź znajdziesz w książce
Stanisława Łubieńskiego, autora jednej z najciekawszych książek
popularnonaukowych jakie kiedykolwiek czytałam. Nie tylko dla ornitologów.
Książka nominowana do Paszportu Polityki (2016) i Nagrody Literackiej Nike (2017)
Sierpień – Jedziemy do Szwajcarii trochę dorobić
"Serce" Radka Franczak
Wydawnictwo: Marginesy
Liczba Stron: 304
O tej książce pisałam już tutaj. Dla każdego z nas w pewnym
momencie przychodzi moment, o którym możemy powiedzieć: tego dnia, w tamtej
chwili, skończyło się moje dzieciństwo. Moment, w którym zdajemy sobie sprawę,
że nic już nie będzie takie jak wcześniej. Tracimy dziecięcą naiwność, stajemy
się zbyt poważni i zbyt odpowiedzialni…
O tym jest ta książka – o wyjściu spod klosza. Mieszanka
„Tato” Whiliama Whartona i Krystyny Siesickiej. Polecam.
Książka nominowana do Nagrody Literackiej NIKE 2017.
Wrzesień – zaczyna się szkoła więc idziemy do gimnazjum
Wydawnictwo: Krytyka Polityczna
Liczba Stron: 232
Pamiętasz jeszcze, jak to jest mieć 15 lat? Walczyć o
uznanie w klasie, pić pierwszy alkohol, imponować koleżankom znajomością ze
starszymi kolegami. Dołóż do tego jeszcze to, czego nie było 20 lat temu, czyli media
społecznościowe.
Poznaj świat, gdzie o Twoim statusie świadczy ilość
lajków na Facebooku a „wyautowany” możesz zostać za umieszczenie tej samej
relacji na Snapchacie i Instagramie. Jak sobie radzić w takim świecie? Książka
idealna dla rodziców dorastających dzieci.
Wyróżnienia: Nagroda Conrada (2017), nominacje: Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza (2017), Paszport Polityki (2017)
Październik – spędzamy czas wolny tam, gdzie Polacy
lubią najbardziej
"Jak pokochać centra handlowe" Natalia Fiedorczuk
Wydawnictwo: Wielka Litera
Liczba Stron: 287
O tej książce pisałam na blogu już jakiś czas temu – dłuższą recenzję znajdziesz tu. To książka na granicy reportażu i powieści obyczajowej – o świecie matek krążących pomiędzy kuchnią a dziecinnym pokojem, dla których jedyną rozrywką jest wyjście do marketu lub galerii handlowej. O walce z nadwagą, z brakiem czasu dla siebie, z brakiem pieniędzy na to co najpotrzebniejsze, z systemem proponującym pracę tylko na umowę śmieciową, z „życzliwymi koleżankami” z forów internetowych.
Czytając tę książkę miałam chwilami wrażenie, że czytam o sobie. I
wiem, że nie byłam w tym odosobniona. Książka nie tylko dla matek, ale także dla
ich partnerów, przyjaciół, rodzin. Pomaga zrozumieć.
Książka otrzymała w Paszport Polityki za rok 2016 i nominacje do Nagrody Conrada (2017) i Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza (2017).
Listopad – Przenosimy się w szare i smutne lata 80-te
"Żeby nie było śladów" Cezary Łazarewicz
Wydawnictwo: Czarne
Liczba Stron: 316
12 maja 1983 – ten ciepły majowy dzień poznajemy niemal godzina po
godzinie. Tego dnia Grzegorz Przemyk z kolegą pójdzie świętować zdanie matury.
Od tego momentu aż do dnia pogrzebu 19 maja jego życie zostało opisane niemal
godzina po godzinie. To część pierwsza
reportażu.
Ale pogrzeb Grzesia to tak naprawdę dopiero początek dramatu. Część
druga przedstawia relację z procesu – pokazuje mechanizmy działania propagandy,
liczne matactwa i nadużycia w śledztwie. Ogromny plus dla Łazarewicza za bardzo
sugestywne oddanie klimatu tamtych lat – przesłuchań, szantaży, procesu. Aż
dziwne, że nikt tego wcześniej nie zrobił. Nagroda Nike w pełni zasłużona.
Szerzej o książce napisałam tu.
Książka otrzymała Nagrodę Nike w 2017 roku. W 2016 była nominowana do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż literacki (2016).
Grudzień – Pomyśl o wolnym miejscu przy wigilijnym stole
"Wykluczeni" Artur Domosławski
Wydawnictwo: Wielka Litera
Liczba Stron: 586
Wykluczeni - ludzie przegrani, bezsilni,
skazani na ostracyzm, wydziedziczeni nie tylko z majątków ale także często z
własnej kultury i historii. Pozbawieni korzeni. Nowoczesny, szybko biegnący i
pachnący mydłem świat najchętniej by się
ich pozbył, zapomniał o nich.
Mieszkają w brazylijskich favelach, grasują w gangach na ulicach LA,
koczują na greckich plażach po ucieczce z Syrii. To reportaż poruszający
kilkanaście bardzo różnych tematów – jest i o brytyjskich koloniach w Afryce i
o kobietobójstwach w Meksyku czy transseksualistach w Brazylii.
Dzięki dużej wrażliwości Domosławskiego, który nie skupia się na
ludzkiej masie a na pojedynczym człowieku, nagle zaczynamy rozumieć wiele postaw
i zachowań. To książka ważna także w
kontekście obecnej nieuniknionej wędrówki wykluczonych z Azji, Afryki i
Bliskiego Wschodu do Europy. Warto ich poznać aby przestać się bać, skoro już
pukają do naszych drzwi.
Pozycja była nominowana do Nagrody Nike.
To nie są wszystkie książki, które zostały wyróżnione w 2017
roku, ale pozostałych po prostu jeszcze nie czytałam. Oto one:
Finaliści Nike 2017:
„Paraliż przysenny” Genowefa Jakubowska-Fijałkowska
„Włos Bregueta” Jacek Podsiadło
Nagroda Conrada
2017:
„Wakacje”
Grzegorz Uzdański
Nagroda Literacka im.
Witolda Gombrowicza
„Zdjęcie inaczej zabić” Aleksander Wenglasz
A może Ty znasz którąś z tych lektur i polecasz?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz