Lapidaria

Ryszard Kapuściński - Lapidaria

Wydawnictwo: Czytelnik

Liczba stron:    504

Kategoria:          Literatura faktu, filozofia













Według "Słownika Wyrazów Obcych" Kopalińskiego słowo „Lapidarium” oznacza „muzealny zbiór kamieni, kamiennych posągów, nagrobków, fragmentów budowli itp.” I dokładnie tym jest ta książka – to zbiór luźnych, rozsypanych myśli - notatek Kapuścińskiego z lat 1980-1996 oraz z 1972 roku z podróży po Meksyku, które tutaj są przedstawione bez żadnego porządku chronologicznego.

Nie da się opowiedzieć, o czym jest ta książka – nie ma tu fabuły ani głównego bohatera. Autor porusza cały wachlarz tematów: świat, kultura, polityka, podróże, rewolucja, Polska, człowiek i wiele, wiele innych. Nie da się jej również szybko przeczytać – każde zdanie chce się przeżuwać, drążyć. Czytając miałam często wrażenie, jakby ktoś nareszcie ujął w słowa moje własne odczucia i przemyślenia, których sama nie umiałabym tak pięknie sformułować.  Zaskakujące, jak bardzo uniwersalne prawdy są tu zawarte – minęło ponad 20 lat a sentencje z książki wciąż są aktualne, podejrzewam że tak samo będzie za lat 200.

Mimo, że czytam mnóstwo, rzadko książki kupuję – zazwyczaj pożyczam od znajomych albo z biblioteki. Najzwyczajniej w świecie nie pomieściłabym wszystkiego w domu. Tę jednak musiałam mieć dla siebie. Dlaczego? Ponieważ jej nie da się odłożyć na półkę z adnotacją „przeczytane” - ciągle i ciągle chce się do niej wracać.

Na koniec, dla smaczku, fragment „Lapidariów”. Do przemyślenia na noc.

„Boję się świata bez wartości, bez wrażliwości, bez myślenia. Świata, w którym wszystko jest możliwe. Ponieważ wówczas najbardziej możliwe staje się zło.”